29 maja miałyśmy łaskę uczestniczenia w Eucharystii, którą sprawowali w naszym przyklasztornym kościele tegoroczni Neoprezbiterzy wraz z naszym Księdzem Kapelanem. Otrzymałyśmy także prymicyjne błogosławieństwo. Dziękujemy Bogu Ojcu za łaskę ich powołania, z której odtąd w obfitości czerpać możemy wszyscy. Niech dary Ducha Świętego w Nich rozkwitają, a Matka Boża prowadzi i ochrania przez wszelkim złem, tak jak ochraniała i towarzyszyła swemu Synowi.

Otaczamy Ks. Piotra, Ks. Maksymiliana, Ks. Damiana, Ks. Marcina  i Ks. Michała naszą nieustanną modlitwą i składamy wyrazy szacunku i uznania dla tego, czego Bóg w Nich dokonał i nadal będzie dokonywał.

„Miłosierdzie to rana Ojca, Jego miłosny niepokój, który nie daje Mu spocząć ani za dnia, ani w nocy. Rana otwarta z miłości do nas!(…) Wybiega naprzeciw dziecku, które wraca. Nie wypowiada łagodzących słów<<Nie przejmuj się, nic się nie stało!>>. Przerywa jedynie ciszę biciem swojego Serca przy sercu odnalezionego dziecka. Po czym podnosi go z klęczek. Do światła!”

  /D.Ange „Przebaczenie” /

„Jezus : Ze wszystkich ran moich, jak ze strumieni płynie miłosierdzie dla dusz, ale rana serca mojego jest źródłem niezgłębionego miłosierdzia, z tego źródła tryskają wszelkie łaski dla dusz. Palą mnie płomienie litości, pragnę je przelać na dusze ludzkie. Mów światu całemu o moim miłosierdziu.”

 /z „Dzienniczka” Św. s.Faustyny /