"Posłuchajmy Maryi, jak błaga nas w imię Pana, abyśmy się zbliżyli z całym naszym starym strachem przed Bogiem.Oddajmy Mu nasz strach. oto podarunek jaki trzeba zanieść do żłóbka. Dajmy Mu naszą trwogę, nasze lęki, nasze zastrzeżenia. Maryja wtedy zbliży się do nas i powie:"Weź na chwilę moje Dzieciątko daję ci Je."I ośmielimy się wziąć Jezusa-niemowlę, dziecko.Nie istnieje trwoga, która nie zaniknęłaby w takiej chwili. Jezus Dziecko, Baranek pokonuje wszystkie nasze lęki.Te paniczne,najgłębsze jakie wleczemy w sobie od czasu grzechu pierworodnego(...)To dlatego w Dzieciątku Jezus Bóg stał się tak podatny na zranienie, bez obrony ani opieki, żebyśmy dali się dotknąć, zranić przez tę ofiarną kruchość. Maryja w dzień Bożego Narodzenia podając nam Jezusa na nowo uczy nas żyć, to znaczy dać się kochać, przyjmować miłość zbawczą objawioną w tym bezbronnym Dzieciątku. Dokładnie od tej chwili stajemy się wolni pełnią wolności dzieci Boga.

/ "Ewangelia Maryi" Georgette Blaquiere /

"Dusza pokorna, cudownie pokorna, może wcale nie być najmniejszą. Tymczasem dusza najmniejsza z pewnością jest pokorna. Bycie najmniejszym nie jest cnotą, którą można zdobyć siłą woli i własną pracą, czy cierpliwością.Jest to raczej stan stworzony w nas przez łaskę Bożą, udoskonalony przez działanie Ducha Świętego, czysty dar Boży udzielony duszy, która go przyjmuje, dar płynący z Bożego miłosierdzia. Jest to dar ukryty, całkowicie Boski, dar wprowadzający dusze w "misterium Maryi". W istocie bycie najmniejszym jest rzeczywistym udziałem w jej macierzyńskich łaskach, w łaskach Niepokalanej.

Maryja jako jedyna pozostała mała, najmniejsza na mocy przywileju Niepokalanego Poczęcia. Spodobała się Najwyższemu właśnie dlatego, że była najmniejsza. Łaska Niepokalanego Poczęcia uczyniła Maryję głębią w głębi łona Tego, który jest Wszystkim (por. Ps 42, 8 )."

/ "Sekret bycia najmniejszym. Małą droga maryjna."Marie de Fiesole /