„Jezus w Najświętszym Sakramencie jest sercem naszej Wspólnoty i naszego życia, jako adoratorek. Pociągnięte przez miłość do Najświętszego Sakramentu Ciała i Krwi Pańskiej, poświęcamy całe nasze życie adoracji Najświętszej Eucharystii.”

/z Konstytucji Mniszek Klarysek od Wieczystej Adoracji/

Wielki Czwartek jest dla nas szczególnym dniem, w którym Jezus po raz pierwszy narodził się pod postacią Chleba i Wina. Nie ma dla nas większego skarbu w tym życiu jak Przenajświętszy Sakrament. Nie będzie większego cudu, jak ten skromny, który dokonuje się podczas każdej Mszy Świętej na słowa konsekracji wypowiadane przez kapłana. W Eucharystii Jezus pozostawił nam pełnię, całego Siebie. Jesteśmy szczęśliwe z daru naszego powołania, które z przywiązaniem nazywamy: „Eucharystycznym.”

Ze względu na Eucharystię, kapłani są bliscy naszemu powołaniu. Dlatego otaczamy ich nieustannie serdeczną modlitwą i szacunkiem, dziękując Bogu Ojcu za wszystkich, a szczególnie tych, którzy nam służą.

Dzisiaj obchodzimy uroczystość wielkiego świętego - św. Józefa. Jest on wyjątkowym i niezastąpionym opiekunem oraz wsparciem, szczególnie w naszym życiu kontemplacyjno - klazurowym. Otaczamy Go serdecznym nabożeństwem i jesteśmy Mu niezmiernie wdzięczne za Jego opiekę. 

"Sądzę, że fakt, iż Maryja była Niepokalanie Poczęta i pełna łaski, musiał odzwierciedlać się w Jej twarzy, w Jej reakcjach i ogólnym zachowaniu (...) Mateusz ukazuje Józefa jako "sprawiedliwego",tzn. wrażliwego na sprawy Boże (...) Jak wielka musiała być cześć wobec Maryi i jak godna czci musiała być Maryja od maleńkości. Równocześnie reakcja ta (nie chciał narażać Maryi na zniesławienie gdy dowiedział się, że jest brzemienna) zarysowuje nam od razu pełny portret Józefa: wrażliwy na sprawy Boże, zatroskany bardziej o innych niż o siebie samego, zdolny zrozumieć i przebaczyć, zapanować nad sobą, by nie podjąć pochopnej decyzji, umiejący czekać i cierpieć samemu, by nie cierpieli inni, zdolny do ofiarnej miłości".

/Milczenie Maryi, Ignacio Larranaga/