Pokora Boga

„Uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych.” Jezus

Pokora Boga to milczenie Sługi Pańskiego, podobnie jak milczenie Maryi w chwili zwiastowania …

Pokora Boga to słuchanie przez Niego żalów całej ludzkości, obwiniania Go za całe zło; to Jego łagodność w przyjmowaniu agresji cierpiącego, zagubionego dziecka …

Pokora Boga to Jego cierpliwe znoszenie ciągłego niedowierzania w Jego miłość miłosierną …

Pokora Boga to noszenie przez Jezusa moich grzechowych ran …

Pokora Boga to Jego oczekiwanie na miłość od stworzenia …

Pokora Boga pięknie jaśnieje w tajemnicy Bożego Narodzenia … w bezradności Dzieciątka, w zależności od stworzenia, w całkowitym zdaniu się na miłość św. Józefa, Matki Bożej i moją ... w środku nocy ludzkich grzechów, smutków, zawstydzeń, zranień, bez domu, bez ciepła, jak ktoś nieznany i nieważny, w ukryciu i tajemnicy … w bliskości i oddaniu...

Pokora Boga to potęga Jego miłości, która jest w stanie sprawić cud Bożego Narodzenia w każdym ludzkim sercu, a szczególnie tym najnędzniejszym i opuszczonym …

Pokora Boga to Jego służba wobec stworzenia, przepełniona radością i poświęceniem …

Pokora Boga to najpiękniejsza szata, którą Matka Boża okryta została w noc Bożego Narodzenia …

Pokora Boga jest także ukryta w milczącej wierności Św. Józefa w jego zaskakującym życiu ...

Pokora Boga to umywania nóg przez Jezusa Apostołom, dotykanie tego, co najmniej piękne w duszy, ciągle narażone na słabość i grzech …

Pokora Boga to Jego obecność w Najświętszym Sakramencie: bycie najmniejszym, duchowo mniejszym od embriona, bardziej niż on bezbronnym i zależnym od innych …

Pokora Boga to Jego kruchość, niewinność, całkowite ofiarowanie siebie w Eucharystii, bezgraniczne zaufanie dłoniom kapłana i sercu, które Go przyjmuje w Komunii Św. ...