„Seraficki Ojciec Franciszek żywił wyjątkową miłość do Najświętszej Maryi Panny. Dlatego też staranną opieką otoczył kaplicę pod wezwaniem Matki Bożej Anielskiej, zwanej Porcjunkulą. Stała się ona kolebką Zakonu Braci Mniejszych. W niej także Św. Franciszek przygotował podwaliny dla Zakonu Klarysek. Tam również szczęśliwie umarł.

Podanie głosi, że Św. Ojciec nasz Franciszek otrzymał od Najświętszej Panny ów słynny odpust, który i dziś my również możemy otrzymać w każdym kościele franciszkańskim i parafialnym.

 „Mąż Boży Franciszek(…) przeto często mówił:>Baczcie, synowie, byście kiedyś nie opuścili tego miejsca. Jeśliby was wyrzucono na zewnątrz z jednej strony, wchodźcie z powrotem z drugiej, bo miejsce to jest naprawdę święte i mieszkanie Boga. Tutaj, gdy byliśmy nieliczni, Najwyższy pomnożył nas w liczbę; tutaj zapalił nasza wolę ogniem swej miłości; tutaj każdy, kto będzie się modlił pobożnym sercem otrzyma to, o co by prosił, a ten kto zgrzeszy srożej będzie karany. Dlatego,  wszyscy synowie uważajcie to miejsce mieszkania Boga za godne czci i tutaj z całego serca uwielbiajcie Pana i dziękujcie Mu.>

/z pism brata Tomasza z Celano/